Sağlık konusu

Staphylococcus aureus (SA) ve metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA)

MRSA/SA Header

Zorlu bir enfeksiyon

 

Staphylococcus aureus (SA) ve metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) enfeksiyonları tek başına ABD'de sağlık hizmetleri sistemine yıllık bakım maliyetleri açısından sırasıyla yaklaşık 9,5 milyar ve 20 milyar ABD Doları ek yük getirmektedir.1,2

Üstelik, bu büyük rakamlar MRSA ve SA enfeksiyonlarına atfedilen yükün sadece bir kısmını yansıtmaktadır. Hastaneye yatırılan hastalar uzun süre hastanede kalmaktadır ve bu durum, MRSA/SA enfeksiyonları kaynaklı artan morbidite ve mortalite oranlarıyla ilişkilidir.

MRSA, SA ile aynı enfeksiyona yol açan bir bakteriyel enfeksiyon olmakla birlikte, normal SA enfeksiyonunu başarıyla tedavi edebilen birçok antibiyotiğe karşı dirençli olması sebebiyle tehlikeli bir enfeksiyondur. Enfeksiyon bir yara, kesik veya hatta kıl dönmesi ve tıraş sonrası deri yüzeyinde oluşan kızarıklık ile bakteriyel temas sonucu bulaşmaktadır. Bu tür bulaşma SA enfeksiyonu bulunan başka bir kişinin cildiyle ya da kolonize olmuş bir ortam yüzeyiyle temas sonucu meydana gelebilmektedir. Bakteri vücuda girdikten sonra çoğalmakta, konak dokuyu işgal etmekte ve şiddetli enflamasyon ve enfeksiyona neden olmaktadır.3

SA'nın taşıyıcı üzerinde herhangi bir olumsuz etki göstermeksizin nüfusun %30'unda cilt üzerindeki normal florada ve solunum yolunda yaygın olarak bulunduğu bilinmektedir.4 Bununla birlikte, hastane kökenli SA enfeksiyonlarının %93'e varan bir bölümü hastaların kendi kolonize florasından kaynaklanmaktadır.

 

MRSA/SA Enfeksiyonunun takibi

 

Bakteriler vücut üzerinde belirli noktalarda genellikle zararsız bir şekilde yaşamını sürdürmektedir. Ancak, bakteriler vücudun veya başka kavitelerin içine girdiklerinde semptomlara neden olmaya başlamaktadır.5 Dolayısıyla, özellikle kolonize hastalarda, uzun süreli hastanede yatışa, daha yüksek maliyetlere ve önemli ölçüde daha yüksek ölüm riskine neden olan cerrahi bölge enfeksiyonu meydana gelmesi riski yüksektir. Cerrahi bölge enfeksiyonu riski, SA nazal taşıyıcılarında, taşıyıcı olmayan kişilere kıyasla 9 kat daha yüksektir.6 SA'nın nazal yolla taşınması aynı zamanda diyaliz, YBÜ ve yanık hastalarında kendi kendine enfeksiyona yol açabilecek majör bir risk faktörüdür.7

Saptanmayan MRSA/SA ile ilişkili cerrahi bölge enfeksiyonu;

  • Uzun süreli hastanede yatışa neden olur.
  • Mikroorganizmaların antimikrobiyallere karşı direncinde artışa neden olur.
  • Ölüm sayısında artışa neden olur.

Bu endemik enfeksiyonların neden olduğu yükler, sağlık kuruluşlarının enfeksiyonların kontrolü ve önlenmesine yönelik etkili bir gözetim yöntemini kullanmalarını gerekli kılmaktadır.

 

Mikrobiyoloji laboratuvarlarının rolü

 

New England Journal of Medicine'de yayınlanan bir araştırma, SA kolonizasyonunun hızlı moleküler tespitini ve ardından hedeflenen kolonizasyonun ortadan kaldırılmasını kullanan programların, cerrahi alan enfeksiyonlarında %60'lık bir azalma sağladığını göstermiştir.8

MRSA/SA sorununu çözmek için gün geçtikçe artan sayıda hastane, bu enfeksiyonları tanımlamak ve kontrol altına almak üzere MRSA/SA tarama ve gözetim uygulamalarını kullanıma almak için mikrobiyoloji laboratuvarlarıyla iş ortaklığı yapmaktadır.

Mikrobiyoloji laboratuvarları; MRSA/SA enfeksiyonlarının, beklenmedik pandemilerin ve salgınların saptanmasında rol oynayan birinci savunma hattı olarak değerlendirilebilir. Kolonize hastaların hızlı ve doğru şekilde saptanmasını sağlayacak güvenilir bir gözetim programı uygulanması yoluyla, klinik mikrobiyoloji ve enfeksiyon kontrolü bu maliyetli enfeksiyonların dünya çapında yol açabileceği yüklerin ve yayılmasının azaltılmasına yardımcı olabilir.

 

Kaynaklar

 

  1. Noskin GA, Rubin RJ, Schentag JJ, et al. Budget impact analysis of rapid screening for Staphylococcus aureus colonisation among patients undergoing elective surgery in US hospitals.Infect Control Hosp Epidemiol. 2008;29(1):16-24. doi:10.1086/524327.
  2. Saadatian-Elahi M, Teyssou R, Vanhems P. Staphylococcus aureus, the major pathogen in orthopaedic and cardiac surgical site infection: a literature review.Int J Surg. 2008;6(3):238-245. doi:10.1016/j.ijsu.2007.05.001.
  3. Fraunholz, M., & Sinha, B. (2012). Intracellular staphylococcus aureus: Live-in and let die. Frontiers in Cellular and Infection Microbiology,2. doi:10.3389/fcimb.2012.00043
  4. Centers for Disease Control and Prevention. General information about MRSA in healthcare settings. http://www.cdc.gov/mrsa/healthcare/index.html. Yayımlanma tarihi: 2013. Güncellenme tarihi: Nisan 2014. Erişim tarihi: 15 Nisan 2014.
  5. Coughenour, C., Stevens, V., & Stetzenbach, L. D. (2011, Eylül). An evaluation of methicillin-resistant Staphylococcus aureus survival on five environmental surfaces. www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21612512. 19 Temmuz 2017'de erişilmiştir.
  6. Critchley, IA. Eradication of MRSA nasal colonisation as a strategy for infection prevention. Drug Discov Today Ther Strateg. 2006;3(2):189-195. doi:10.1016/j.ddstr.2006.05.003.
  7. Yu VL, Goetz A, Wagener M, et al. Staphylococcus aureus nasal carriage and infection in patients on hemodialysis.N Engl J Med. 1986;315(2):91-96. doi:10.1056/NEJM198607103150204.
  8. Bode LGM, Kluytmans JA, Wertheim HF, et al. Preventing surgical-site infections in nasal carriers of Staphylococcus aureus.N Engl J Med. 2010;362(1):9-17. doi:10.1056/NEJMoa0808939
0 sonuç
Filtreler
...
    ...