PCR betekenis en praktische toepassingen

Polymerasekettingreactie (PCR) is een efficiënte en kosteneffectieve manier om kleine, specifieke DNA- of RNA-sequenties te kopiëren.

Planten en dieren, bacteriën en virussen – alle organismen hebben hun eigen unieke nucleïnezuur-sequenties. Met behulp van PCR (polymerase chain reaction) kunnen in korte tijd miljoenen kopieën van fragmenten in deze sequenties worden gemaakt. Het is een innovatieve, maar eenvoudige methode die op het gebied van de moleculaire diagnostiek een instrument van onschatbare waarde blijkt. Dit citaat geeft meer uitleg over PCR betekenis:

Praktische toepassingen van het ‘DNA-fotokopieerapparaat’^2-6

PCR techniek biedt een essentieel onderdeel in het arsenaal van hedendaagse wetenschappers; van diagnostiek, onderzoek en prenatale zorg tot landbouw en forensisch onderzoek.

PCR wordt veel gebruikt bij het diagnosticeren van infecties zoals influenza, COVID-19, het humaan immunodeficiëntievirus (hiv), Chlamydia trachomatis en virale hepatitis. Het heeft ook geleid tot een revolutie in het opsporen van baarmoederhalskanker en speelt een cruciale rol bij het waarborgen van de veiligheid van bloedvoorziening.

Behalve als een eerste diagnose, speelt PCR ook een belangrijke rol bij gepersonaliseerde gezondheidszorg.

• Zo stelt bijvoorbeeld het meten van de viruslast van een persoon (de hoeveelheid virus die aanwezig is in het lichaam van een persoon) zorgverleners in staat om te meten hoe goed een medicijn of behandeling werkt. Dit is een essentieel onderdeel van het beheer van bepaalde chronische infecties, zoals HIV of hepatitis B
• PCR kan ook een rol spelen bij vloeibare biopsieën (een eenvoudig en niet-invasief alternatief voor chirurgische biopsieën) voor het vaststellen van de aanwezigheid van specifieke genmutaties (bijv. EGFR en KRAS) in kankers (bijv. long- en colorectale kanker).

De hoge gevoeligheid en brede toepasbaarheid van PCR maken het tot een toonaangevende keuze in moleculaire laboratoria. Er zijn echter andere belangrijke aanvullende technieken, zoals next-generation sequencing, die het potentieel hebben om nieuwe informatie over de rol van nucleïnezuren bij ziekten te ontsluiten.