Nu gezondheidszorgstelsels zich aanpassen aan ongekende omstandigheden, kan het gevan van prioriteit aan flexibiliteit de duurzaamheid van laboratoria op lange termijn waarborgen.
De laboratoria van vandaag worden geconfronteerd met een stijgende en onvoorspelbare vraag, krimpende middelen en zorgen over de kosten. Hoewel deze uitdagingen niet nieuw zijn, werden de inspanningen om ze aan te pakken versneld door de aanhoudende wereldwijde pandemie. De juiste investeringen in infrastructuur en nieuwe technologieën kunnen laboratoria helpen de extra werklast te beheren en het hoofd te bieden aan de onderliggende uitdagingen van de gezondheidszorg die verder gaan dan COVID-19.
Geen weg meer terug
Diagnostische testen worden sinds het begin van de pandemie in aanzienlijk grotere hoeveelheden ingezet.. Het zou echter een kostbare vergissing kunnen zijn om de behoefte aan meer capaciteit als tijdelijk te beschouwen. In werkelijkheid zal het aantal en de verscheidenheid aan testen waarschijnlijk hoog blijven, aangezien overheden, gemeenschappen en individuen het belang van diagnostiek erkennen.
Bovendien wordt verwacht dat routinematige testen zullen toenemen naarmate sociale beperkingen worden versoepeld en COVID-19-testen afnemen. Uit een recent onderzoek naar de kortetermijneffecten van de pandemie bleek dat de routinematige follow-up van patiënten met overdraagbare en niet-overdraagbare ziekten aanzienlijk afnam tijdens lockdown-periodes1. Dit wijdverbreide uitstel van noodzakelijke tests zorgt in de toekomst voor een grotere vraag.
Onderliggende uitdagingen blootleggen
Het laboratoriumecosysteem is complex. Veranderingen aan één aspect hebben vaak een domino-effect op andere gebieden, zoals het geval is geweest bij het vergroten van de capaciteit. Om het hoofd te bieden aan een plotselinge piek in de vraag, hebben veel laboratoria een 24-uur werkmodel aangenomen en zijn ze begonnen met het uitvoeren van tests op systemen van externe organisaties.
Zo had in een bepaald laboratorium het gebruik van infrastructuur van de National AIDS Control Organization (NACO) en het National Tuberculosis Elimination Program (NTEP) het potentieel om de capaciteit te verdubbelen.2 Met een tekort aan geschoold personeel in de hele sector kan een dergelijke snelle uitbreiding er echter toe leiden dat de werklast van technici onhoudbaar wordt, waardoor de kwaliteit van de resultaten in gevaar komt.
Het in evenwicht brengen van beperkte personele middelen is niet de enige uitdaging die gepaard gaat met capaciteitsuitbreiding. Er zijn ook een aantal logistieke hindernissen die kunnen leiden tot inefficiënties. Dit omvat de aanschaf van de goederen die nodig zijn voor het testen en opschalen van monsterverzameling en transport inspanningen. Het is duidelijk dat er een langetermijnoplossing nodig is.